od średniowiecznego rycerza do współczesnego dżentelmena

Cechy, które można przyjąć od obu bohaterów: a.) honor i braterstwo - cecha każdego rycerza b.) walka do końca w imię słusznej sprawy 5. Ideał nie do zaakceptowania w całości przez współczesnych: a.) ideał rycerza średniowiecznego, czy też starożytnego związany z walką b.) pycha, duma rycerska III. W średniowieczu bohaterem idealnym był rycerz szczycący się wieloma cnotami. Charakteryzowały go przede wszystkim miłość do ojczyzny, głęboka wiara w Boga oraz posłuszeństwo i wierność wobec władcy. Bardzo ważną rolę odgrywała również sława (każdy wojownik pragnął ją zdobyć), a także honor .Taki człowiek musiał Przezywali więc namiętne romanse i miłości, uwielbiali wszelkiego rodzaju uczty i zabawy, i wszystkimi zmysłami korzystali z uroków życia. Wspaniałym przykładem idealnego antycznego rycerza jest oczywiście Achilles. Aby zasłużyć na miano doskonałego średniowiecznego rycerza spełniać trzeba było szereg trudnych warunków. Jednak najważniejszą cechą współczesnego rycerza powinno być reagowanie na cudzą krzywdę. Dzisiaj w dobie XXI w. mamy do czynienia z wieloma akcjami humanitarnymi, jak się okazuje ich uczestnicy często pomagają innym tylko dlatego iż dostają za to wynagrodzenie i sławę. Czy taka osoba jest godna nazywać się "rycerzem"? Dziś uważa się za niego kogoś o wysokiej kulturze osobistej, inteligentnego, uczciwego i z wysokimi aspiracjami. Sprawdź, czy Twojego partnera można określić mianem współczesnego dżentelmena! Czy Twój partner ma te cechy? Kulturalny. Współczesny dżentelmen jest kulturalny i uprzejmy. Potrafi się zachować i odnaleźć w każdej Mit Frauen Flirten Über Was Reden. Przyszedł czas na zastanawianie się "co nam pozostało po rycerzach" Od czasów rycerskich do dziś używa się związków frazeologicznych: Błędny rycerz – średniowieczny rycerz wędrujący w poszukiwaniu niezwykłych przygód – najczęściej bronił pokrzywdzonych ku czci wybranki swego serca. Rycerz bez skazy i zmazy - rycerz bez uszczerbku na honorze. Rycerz bez trwogi - rycerz odważny, honorowy. Podnieść rękawicę – przyjąć wyzwanie. Chwycić za miecz - podjecie walki. Kruszyć kopie - kłócić się. Stawać w szranki - konkurować z kimś, rywalizować o coś. Walczyć z podniesioną przyłbicą - walczyć odważnie. Dotrzymać pola - nie ulec komuś, dać komuś radę. Krewni po mieczu i po kądzieli - to znaczy krewni ze strony ojca i matki. Polegać jak na Zawiszy - mieć do kogoś duże zaufanie, uważać go za dotrzymującego słowa. Zdobyć ostrogi - zdobywać doświadczenie, pozycję, osiągać coś w jakimś zawodzie. Wrócić z tarczą - wrócić jako zwycięzca. Wrócić na tarczy - wrócić jako przegrany. Rycerski honor – być solidarnym, mężnym, patriotycznym, honorowym, wiernym służbie, poświęcającym się dla dobra, dla kraju. Rycerski wobec kobiet – być opiekuńczym, szarmanckim, oddanym, szlachetnym. Obejść się z kimś po rycersku - postępować zgodnie z dobrymi zasadami wychowania, dobrze kogoś traktować. Uchylić przyłbicy - ujawnić się po tym, jak komuś zrobiliśmy krzywdę. Wysadzić kogoś z siodła - zwyciężyć - stosowane w bezdyskusyjnym i szybkim zwycięstwie w jednym starciu - nie gwarantuje wygranej całego boju. Na wzór Kodeksu rycerskiego metodą "burzy mózgów" ułożyliśmyKodeks Współczesnego Ucznia Bądź życzliwy i uprzejmy. Bądź prawdomówny, uczciwy i tolerancyjny. Bądź wierny swoim przekonaniom. Bierz odpowiedzialność za swoje słowa i czyny. Wywiązuj się ze swoich obowiązków. Słuchaj swoich rodziców i nauczycieli. Dbaj o bezpieczeństwo swoje i innych. Okazuj szacunek osobom dorosłym, starszym i młodszym kolegom. Unikaj sprzeczek, jeśli się pokłócisz, staraj się pogodzić i przeprosić. Nie używaj brzydkich słów. Mów proszę, przepraszam, dziękuję. Bądź szczerym i bezinteresownym wobec innych. Dotrzymuj obietnic. Nie krzywdź innych. Stawaj w obronie słabszych. Nie poddawaj się. Bądź ambitny i dąż do celu. czwartek, 17 kwietnia 2014 RYCERZE NA PRZESTRZENI WIEKÓW Następny etap naszych badań dotyczył poszukiwania postaci rycerzy na przestrzeni kolejnych wieków. Autor: Unknown o 21:34 Brak komentarzy: Prześlij komentarz Krzyżówka historyczna dot. rycerstwa średniowiecznego. Fenomenalna przygoda intelektualna dla dzieci i młodzieży. Nudzisz się? Chcesz powtórzyć swoją wiedzę? Sprawdzić się, a może szukasz zajęcia dla swojej pociechy? Wydrukujcie bezpłatne krzyżówki i korzystajcie do woli z super rozrywki edukacyjnej. Najwyższy senior, który stał na czele drabiny feudalnej. Byli wasalami, w zamian za majątek stawali zawsze zbrojnie na wezwanie seniora. Zbiór specjalnych zasad, którymi kierowali się w życiu rycerze. Płacili ją chłopi w zamian za użytkowanie ziemi. Majątek ziemski oddawany przez seniora wasalowi w użytkowanie określone konkretnymi regułami. Towarzyszył rycerzowi od 7 roku życia w czasie turniejów, uczt i polowań, czy pomagał podczas działań zbrojnych dbając o jego zbroję i konia. Zainteresowała Cię krzyżówka historyczna? Chcesz wiedzieć więcej na temat epoki średniowiecza? Wejdź na Mapa myśli – Średniowieczna szkoła, na artykuł poświęcony polskiej średniowiecznej kuchnia oraz tablicom historycznym tj. Chłopi w średniowieczu oraz Charakterystyka architektury w średniowieczu. Załączniki do pobrania: W średniowieczu w Europie dużą rolę w bitwach zaczęli odgrywać uzbrojeni rycerze na koniach. Dzięki zmianom, jakie zachodziły w uzbrojeniu, mogli oni lepiej walczyć. – Wprowadzono strzemiona, które zostały w VIII w. przejęte od Awarów. Dzięki temu atakowanie szarżą stało się łatwiejsze i można było zadawać przeciwnikowi ciosy z siodła. Jeźdźcy podczas bitwy byli chronieni przez zbroje. Początkowo była to zbroja łuskowa, która później została wyparta przez kolczugi. Kolczuga była zrobiona z kilku lub kilkunastu tysięcy stalowych kółeczek i ważyła ok. 10 kg. Następnie zaczęły pojawiać się zbroje płytowe. Taka zbroja składała się z: – hełmu z ruchomą zasłoną, – napierśnika, – naramienników, – dwóch nałokcic, – rękawic, – puginału, – fartucha, – nakolanników, – nagolennic, – trzewików. Uzbrojenie składało się z miecza o długości około 120 cm i kopii o długości około 3 metrów. „Żywy pocisk” – nowy sposób walki, polegający na bardzo szybkim ataku jeźdźcy, który pod pachą trzymał kopię wymierzoną poziomo w napastnika. Pancerna kawaleria przekształciła się w średniowieczne rycerstwo po tym, jak nowy sposób walki przyjął się w Europie.„Żywy pocisk” był jednak wymagającym sposobem walki: – każdy rycerz miał kilka koni; jednego do marszu, drugiego – dużo cięższego – do walki, – koń do bitwy musiał być oswojony z hałasem, jaki panował podczas bitwy, z trzepotaniem chorągwi, dźwiękiem trąb, – rycerze mieli pomocników (giermków), którzy podczas marszu wieźli tarczę i kopię, prowadzili konia bojowego, a także przygotowywali rycerza do bitwy. – O armię jeźdźców na koniach dbali Karolingowie; – Uzbrojenie rycerza było bardzo drogie; – W monarchii Karolingów jeźdźcami konnymi byli wasale; – W IX w. władza Karolingów upadła, zastąpiła ją władza senioralna; ponieważ nowa władza była rozproszona i składała się z ośrodków lokalnych, często występowały konflikty; – Seniorzy mieli swoje armie jeźdźców konnych, którzy w każdej chwili byli gotowi do walki. Kultura rycerska kształtowała się na dworach możnowładców i monarchów. Rycerz musiał być wytworny, mieć dobre maniery, ładnie się wysławiać. Miłość dworska – rycerz wybierał sobie damę, zwykle była to żona seniora, którą obdarzał szczególną uwagą. Przyrzekał, że będzie jej służyć i wykazywać bohaterską postawę. „Opowieści Okrągłego Stołu” to najsłynniejsze opowieści rycerskie. Trubadurzy – poeci i pieśniarze, którzy podczas swoich wędrówek snuli opowieści o rycerzach. Najsłynniejszym poematem rycerskim była „Pieśń o Rolandzie”. Rycerz musiał przestrzegać następujących zasad: – bronić wiary i Kościoła, – być waleczny i wierny, – być człowiekiem honoru, – być bezinteresowny. Ceremonia pasowania na rycerza polegała na: – rycerzem mógł zostać tylko syn szlachcica, – podczas pasowania giermek, który szkolił się na rycerza, brał rytualną kąpiel, – przez całą noc modlił się, a jego miecz leżał na ołtarzu, – w czasie porannej mszy pas z mieczem przekazywano pasowanemu na rycerza giermkowi, – giermek musiał wysłuchać mowy, w której pouczano go, że musi opiekować się słabymi, biednymi i sierotami, a miecza używać tylko w razie potrzeby, – ojciec chrzestny rycerza uderzał go mieczem w kark. W średniowieczu bardzo popularną rozrywką wśród społeczeństwa rycerskiego były turnieje, które pojawiły się we Francji w XI w. Polegały na tym, że dwie drużyny z kopiami najeżdżały na siebie. Chodziło o to, żeby rozbić szyk przeciwnika. Turnieje dawały okazję nie tylko do tego, aby podziwiać umiejętności rycerzy i dobrze się bawić, ale też do wzbogacenia się. Jednym ze słynnych rycerzy angielskich był Wilhelm Marszałek. W ciągu jednego sezonu turniejowego, który trwał dziesięć miesięcy, wzbogacił się aż o 300 zbroi rycerskich, dodatkowo zbierając okup od pokonanych rycerzy. Szranki – walka turniejowa, która narodziła się w XIV w. Polegała na tym, że dwaj jeźdźcy z kopiami najeżdżali na siebie, żeby zrzucić przeciwnika z konia. Wygrywał ten, który utrzymał się na koniu. Przyczyny upadku rycerstwa: – rycerze często byli pokonywani przez piesze wojska zaciężne, – rozpowszechniła się broń palna. Powyższy materiał został opracowany przez Przeczytanie i zapamiętanie tych informacji ułatwi Ci zdanie klasówki. Pamiętaj korzystanie z naszych opracowań nie zastępuje Twoich obecności w szkole, korzystania z podręczników i rozwiązywania zadań domowych. Kultura-Społeczeństwo-Edukacja 2/2012Monika PopowThis PaperA short summary of this paper5 Full PDFs related to this paperDownloadPDF Pack

od średniowiecznego rycerza do współczesnego dżentelmena